Jak na Łopienkowskiej Sesji było

21 maja br. w Gminnym Centrum Kultury i Ekologii w Cisnej odbyła się dziewiąta już z kolei sesja „Czas dla Łopienki”. Na jej początku Zbigniew Kaszuba odczytał sprawozdanie z działalności Towarzystwa Karpackiego w Łopience. Sprawozdanie urozmaicone było zdjęciami z prowadzonych w zeszłym roku prac archeologicznych oraz odnalezionych w ich trakcie artefaktów – monet austriackich i fragmentu żeliwnego posążka bogini Diany. Następnie głos zabrali leśnicy. Mariusz Kobus z Nadleśnictwa Cisna krótko podsumował działania nadleśnictwa w Łopience, a Kazimierz Nóżka opowiedział o skrzydlatych mieszkańcach Łopienki oraz o niedźwiedziach, ilustrując opowieść fragmentami filmów. Słuchacze korzystali z okazji pytając jak zachować się w przypadku spotkania z niedźwiedziem.
Kolejnym prelegentem był historyk sztuki Paweł Sygowski. Posługując się przykładami konkretnych cerkwi z terenów zaboru austriackiego i rosyjskiego przedstawił zmiany jakie zachodziły w liturgii i wyposażeniu cerkwi unickich na przestrzeni dziejów. Najpierw proces latynizacji – wycofywanie ikonostasów, wprowadzanie ołtarzy bocznych, monstrancji, a następnie odwrót w kierunku narodowego stylu ukraińskiego.
Po krótkiej przerwie Jarosław Tomaszewski, wieloletni prezes Stowarzyszenia Ratowania Cerkwi w Baligrodzie przedstawił w formie wideokonferencji doświadczenia i perypetie związane z ratowaniem cerkwi w Baligrodzie. Podkreślił fakt odrodzenia się baligrodzkiej cerkwi do życia, poinformował o odbywających się koncertach (m in. Filharmonia Podkarpackiej), o odprawianych nabożeństwach i licznie odwiedzających cerkiew turystach, a także o planach umiejscowienia w cerkwi Forum Kultur Karpat.
Następnie rozpoczął się cykl prelekcji poświęconych młynarstwu, a to w związku z planami Towarzystwa Karpackiego rewitalizacji ruin młyna w Łopienc i przywrócenia mu pierwotnego charakteru. Cykl rozpoczął wykład prof. Roberta Lipelta o rozwoju młynarstwa na Ziemi Sanockiej w okresie XVII-XX wieku, w którym zwrócił on uwagę na wykorzystywanie siły górskich potoków nie tylko do mielenia ziarna, ale także do obróbki drewna czy wyrobu sukna. Przedstawił różne rodzaje kół młyńskich, a także dane statystyczne stanu młynarstwa w Galicji uwzględniając informacje o młynie wodnym w Łopience .
Arkadiusz Kryda architekt ze skansenu w Sanoku barwnie przedstawił historię uruchomienia koła wodnego w przeniesionym do skansenu w Sanoku młynie wodnym ze Zdyni, ilustrując ją filmami. Opowiedział też o poszukiwaniu analogicznych rozwiązań w działających jeszcze wodnych młynach-tartakach, a także o odnalezieniu tartaku wodnego pod Beskiem i spotkaniu z jego wieloletnim właścicielem. Na zakończenie Zbigniew Kaszuba wyświetlił zdjęcia ilustrujące stan zachowania młyna w Łopience i wizualizację zamierzonego projektu. W sesji uczestniczyło ok. 20 osób wszystkim uczestnikom bardzo dziękujemy i zapraszamy na następną edycję za rok.