Jakoś tak bez rozgłosu i reklamy już od 23 kwietnie 2017 r. ma miejsce w warszawskiej Królikarni bardzo ciekawa wystawa zatytułowana „Relacja Warszawa – Zakopane” śledząca twórcze związki pomiędzy Stolicą i Tatrami. Ekspozycję otwiera przypomnienie dziejów „Panoramy Tatr”, olbrzymiej, liczące 115 m długości i 16 m szerokości kompozycji prezentowanej w latach 1896-99 w specjalnie na tę okoliczność zbudowanej rotundzie na warszawskich Dynasach. Reprezentuje ją na wystawie studium olejne (w skali 1:10 w stosunku do oryginału) Władysława Janowskiego, jednego ze współtwórców owej panoramy, która niestety już nie istnieje. Stojąc przed studium Janowskiego możemy wysłuchać opisu panoramy pióra Kazimierza Przerwy-Tetmajera w doskonałej interpretacji Mariusza Benoit. Myślę, że nie ma takie osoby, która kocha Tatry, a która po wysłuchaniu tego opisu nie poczuła by dojmującego żalu za straconą bezpowrotnie panoramą.
Na wystawie zobaczymy także zielnik mchów tatrzańskich Tytusa Chałubińskiego, obrazy Zofii Stryjeńskiej, rysunki Witkacego, rzeźby szkoły zakopiańskiej i Antoniego Rząsy, tkaniny i zabawki tworzone przez uczniów Antoniego Kenara, modernistyczne projekty schroniska w Morskim Oku, kolaże Jana Dziaczkowskiego oraz nowe prace Zbigniewa Rogalskiego i Igora Omuleckiego. Wystawa jest współorganizowana przez Muzeum Narodowe w Warszawie i Muzeum Tatrzańskie im. Dra Tytusa Chałubińskiego w Zakopanem. Można ja oglądać do 6 sierpnia 2017 w Muzeum Rzeźby w Królikarni w Warszawie, oraz od 19 maja do 2 września 2018 r. w Galerii Sztuki XX wieku w willi Oksza w Zakopanem.
Kategorie