Łukasz Quirini-Popławski
Fragment (…)
Budowa Muzeum Huculskiego
Jednym z pierwszych zadań, jakie postawiło przed sobą Towarzystwo Przyjaciół Huculszczyzny było zorganizowanie własnego, centralnego ośrodka naukowego na Huculszczyźnie.[1] Przy Zarządzie TPH w kwietniu 1934 r. zawiązano Koło Naukowe dla koordynacji prac organów państwowych, samorządowych, instytucji społecznych i osób prywatnych. Koło Naukowe postawiło sobie również za cel doprowadzenie do publikacji wielkiego zbiorowego dzieła o Karpatach Wschodnich, jako efektu współpracy polskich i zagranicznych środowisk naukowych[2] oraz „stworzenie” ośrodka naukowo-muzealnego w Żabiem pod nazwą „Muzeum Huculskie”. Dotychczas nie było bowiem placówki, która wyłącznie zajmowałaby się badaniami naukowymi i gromadzeniem zbiorów kultury materialnej. Co więcej na terenie południowo-wschodniej Polski nie funkcjonował w pełni żaden znaczący ośrodek, pełniący równocześnie rolę naukową i muzealną. Działające w Truskawcu i Samborze muzea posiadały jedynie zbiory sztuki ludowej.[3]
W ramach Koła Naukowego powstały komisje tematyczne: geograficzna, historyczna, gospodarcza, etnograficzna, przyrodnicza oraz muzealna. Zgodnie z założeniami Towarzystwa Przyjaciół Huculszczyzny placówka miała za zadanie: (1) ześrodkować twórczość ludu huculskiego obecną, jak i minioną z wszelkich dziedzin życia, sztuki – oraz przyrody martwej i żywej, celem podtrzymania podupadającej odrębności w folklorystycznej tej pięknej części kraju; (2) utworzyć w centrum Huculszczyzny ośrodek badań naukowych, przez co da się możność bezpośredniego zetknięcia uczonych z przedmiotem badań we wszelkich jego przejawach, – a wyniki tych badań, zebrane na miejscu, dadzą materiał do dalszych prac naukowych; (3) utworzyć w centrum Huculszczyzny jako dopełnienie terenu turystycznego pokaz wartości naturalnych, dostępny dla wszystkich, co ma wielkie znaczenie propagandowe nietylko dla obywateli Polski, a również dla coraz liczniej przybywających cudzoziemców; (4) zachęcić miejscową ludność huculską do zachowania swojej odrębności w dziedzinie sztuki, budownictwa, ubioru i obrzędów, a przez wykazanie państwowej opieki i zainteresowania nimi – przywiązanie ich temsamem do Macierzy Polski; (5) przez możność zbytu miejscowych wyrobów ludowych uszlachetnionych obecnością eksponatów muzealnych – podniesienie produkcji ludowej w różnych gałęziach pracy; (6) utworzenie w centrum Huculszczyzny ośrodka pracy państwowo-twórczej, promieniującego na całą połać tej dzielnicy, w kierunku wychowawczo-państwowym.[4] Czytaj dalej
1 czerwca 2010 r. w podczarnohorskim Bystrcu odbyła się uroczystość poświęcenia pamiątkowej tablicy i huculskiego dębowego krzyża ustawionych staraniem Towarzystwa Karpackiego w miejscu gdzie w latach 1926-1940 stał dom Stanisława Vincenza. Uroczystość, w której wzięło udział blisko 100 osób, odbyła się w siedemdziesiątą rocznicę ucieczki autora tetralogii „Na wysokiej połoninie” przed spodziewanym aresztowaniem przez NKWD i opuszczenia na zawsze ukochanej Wierchowiny 
Z prawdziwą przyjemnością pragniemy poinformować, że ukazał się bardzo ciekawy album o Olchowcu, wsi w Beskidzie Niskim od wielu lat goszczącej na naszej stronie. Autorami albumu, który nosi tytuł „Olchowiec w niskim Beskidzie” są Urszula i Wiesław Żyznowscy. Składa się on z trzech części. W pierwszej znajdujemy kilka tekstów przedstawiających historię i dzień dzisiejszy, w drugiej niezwykle ciekawy zbiór archiwalnych zdjęć z rodzinnych albumów mieszkańców Olchowca, z frapującymi opisami ich losów, w trzeciej wreszcie zdjęcia współczesne prezentujące dzień dzisiejszy miejscowości oraz – w bardzo udany sposób – jej niepowtarzalny klimat. 
Ukazał się 15 tom (za rok 2009) „Bieszczadu”, wydawanego w Ustrzykach Dolnych rocznika Oddziału Bieszczadzkiego Towarzystwa Opieki nad Zabytkami. Pismo redagowane jest przez Andrzeja Szczerbickiego, Macieja Augustyna, Bogdana Augustyna, Mieczysława Darochę i Tadeusza Szewczyka.
Studenckie Koło Przewodników Górskich „Harnasie” z Gliwic wydało 18 zeszyt „Harnasia”, wydawanego od lat nieregularnika poświęconego tematyce górskiej. Gratulujemy i zapraszamy do lektury.
Nakładem Oficyny Wydawniczej „Rewasz” ukazał się długo oczekiwany przewodnik Stanisława Figla i Piotra Krzywdy, pt. Bukowina. Maramuresz. Przewodnik po północnej Rumunii. 
Ukazały się Magury 09, kolejny tom wydawanego przez Studenckie Koło Przewodników Beskidzkich z Warszawy rocznika krajoznawczego poświęconego Beskidowi Niskiemu i Pogórzom. Zapraszamy do lektury. A oto spis jego zawartości: