Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej
Rocznik 7
Sanok 2007
Sanok – Zagórz – Lesko 1939-1944
Kolejny tom wydany przez Fundację Archiwum Ziemi Sanockiej nawiązuje do okresu okupacji sowieckiej i niemieckiej w latach 1939-44 na terenach powiatu sanockiego i leskiego. W dużej mierze oparty jest na badaniach terenowych i archiwalnych autora, uzupełnionych o dokumenty i fotografie.
Z przyjemnością informujemy, że w Ustrzykach Dolnych ukazał się nowy tom „Bieszczadu”, rocznika wydawanego przez Oddział Bieszczadzki Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, a poświęconego głównie problematyce bieszczadzkiej na pograniczu polsko-ukraińskim.
Ten posiadający wysoką i uzasadnioną renomę rocznik i tym razem nie zawiedzie czytelników.
Ukazały się Magury’06.
Pewnie nie wszyscy zdają sobie z tego sprawę, że jest to już 31 tom Magur, tego wielce zasłużonego wydawnictwa, ukazującego się (mniej więcej regularnie) od 1972 roku, a więc od 35 lat. Tom, jak przystało na rozpoczęcie nowej trzydziestki, najbardziej okazały ze wszystkich dotychczas wydanych, liczy bowiem 224 strony objętości.
Jak zwykle miłośnicy Beskidu Niskiego i Łemkowszczyzny znajdą w nim całą masę bardzo ciekawych tematów.
Jurij Nesteruk
Historia, stan współczesny i perspektywy
fragment (przypisy pominięto)
Początek naukowej eksploracji Czarnohory zawdzięczamy Baltazarowi Hacquetowi, Brytyjczykowi z pochodzenia, będącemu od roku 1787 profesorem medycyny Uniwersytetu Lwowskiego, który w 1795 r. odwiedził Czarnohorę i przeprowadził pewne badania tego interesującego regionu. Czytaj dalej
O domach Bojków z Rożanki Wyżnej
Katarzyna Łebkowska, Olga Linkiewicz
(fragment)
…Jak już wspomniano, Tucholcy różnili się od innych grup Bojków głównie pod względem budownictwa. Ten specyficzny typ architektury wciąż można zaobserwować na terenie wsi Różanka Wyżną – jest tu sporo obiektów, które zachowały swoją tradycyjną formę. Jest również wiele takich, które nie uniknęły przebudowy, ale łatwo można się domyślić ich pierwotnego kształtu. Na tej podstawie możemy wnioskować o dawnym wyglądzie wiejskiej zabudowy, jak również kierunkach dokonujących się zmian. Czytaj dalej
Andrzej Wielocha:
WLADYSŁAW KRYGOWSKI (1906-1998)
An obituaiy for the man who dedicated all his life to the Polish mountains and whose contribution to the mountain tourism in Poland cannot be overestimated.
Zdzisław Skrok:
AN EULOGY ON THE BESKIDIAN PŁAJ
An essay on the deeper spiritual significance of the mountain hiking (płaj is the Carpathian vernancular for a certain type of a mountain path). Czytaj dalej
Zbigniew Sikora
(fragment)
Czy to rzeczywiście jest jednak źródło Sanu?
Oczywistym jest fakt, iż początkiem każdej rzeki, potoku itp. jest obszar źródliskowy z którego wypływają mniej lub bardziej liczne drobne strużki, łącząc się w coraz szerszy ciek wodny. Jednak w celu formalnego określenia jego początku uwzględnia się najwyżej położony odcinek, niosący największą ilość wody i mający największą długość. W XIX w. austriaccy kartografowie za początek Sanu uznali dzisiejszy potok Niedźwiedzi spływający z przełęczy Żydowski Beskid i północnych stoków Opołonka. Dopiero na początku XX w. ostatecznie ustalono, iż San wypływa w pobliżu przełęczy Użockiej. Czytaj dalej
Andrzej Wielocha, We’re all from AKT
An essay to commemorate the centenary of the first Polish academic tourist club (AKT) with brief presentation of the specificity of the Polish academic tourism.
Mieczysław Orłowicz, The Carpathians 1907. An excerpt from the „Tourist Memoirs”
Two fragments of the memoirs of an outstanding Polish tourist activist, describing hikes to the Eastern Carpathians from the early years of the Lvov AKT. Czytaj dalej
Płaj 32 wiosna 2006 (216+24 strony)
zawartość tomu
Książka zawiera:
Część I
Bartosz Rogoziński, Michał Krobicki, Budowa geologiczna wschodnich stoków masywu Pietrosa w Czarnohorze (Karpaty Ukraińskie).
Piotr Kłapyta, Rzeźba południowych stoków Czarnohory (Karpaty Ukraińskie) pomiędzy Howerlą a Turkułem.
Andrzej Kotarba, Termiczne zróżnicowanie topoklimatu wschodniej części Czarnohory (Karpaty Ukraińskie) w sezonie letnim 2004 roku, na przykładzie doliny górnego Prutu.
Anna Pająk, Źródła połonin zachodniej Czarnohory (Karpaty Ukraińskie) – rozmieszczenie i zróżnicowanie parametrów fizyczno-chemicznych.
Jan Bodziarczyk, Paweł Markewycz, Marta Nitoń, Maksymilian Ramut, Struktura górnoreglowego boru świerkowego w masywie Pietrosa w Czarnohorze (Karpaty Ukraińskie).
Czytaj dalej
