Dzięki Narodowemu Programowi Rozwoju Humanistyki dochodzi do skutku wydanie drukiem sporządzonej w latach 1779-1783 mapy Królestwa Galicji i Lodomerii, tzw. mapy Miega. Pod wspólnym tytułem „Galicja na józefińskiej mapie topograficznej 1779-1783”, wydano już tom 1 obejmujący część historycznego woj. krakowskiego, od granic ze Śląskiem, wzdłuż Wisły do Krakowa i na pd. po Podhale i Tatry, oraz tom 4 z częścią historycznego woj. sandomierskiego i ziemi przemyskiej od Wisły i dolnego Sanu na pn. po Frysztak i Kańczugę na pd. Na każdy tom składają się dwa woluminy formatu 232 × 310 mm w oprawie twardej. Jeden z mapami (skala 1 : 28 800), drugi z opisami terenów, komentarzami oraz indeksami do tekstu i mapy. Kolejne tomy mają być publikowane corocznie. Wydawcą jest Wydawnictwo Antykwa z Krakowa.
Mapa rejestruje stan terenów I Rzeczypospolitej (w tym całe leżące w jej granicach Karpaty) na progu epoki rozbiorowej i zawiera ogromny zasób treści, a jej przydatność dla badań historycznych nie sposób przecenić. Szkoda tylko, że wydawcy sięgnęli jedynie do anachronicznej już dziś formy publikacji mapy na papierze (zresztą kiepskiej jakości – po jednym rozłożeniu arkusza pojawiają się przetarcia!) zamiast nagrać ją na płycie DVD (jak to zrobili Węgrzy). Było by na pewno taniej i poręczniej.
