Vincenziana

Z pewnym opóźnieniem informujemy, że nakładem kołomyjskiego wydawnictwa "Вік" ukazała się w 2008 roku książka zatytułowana "Vincenziana, artykuły, listy, fragmenty utworów" ("Вінцензіана, статті, листи, фрагменти творів") pod redakcją Mykoły Wasylczuka. Przedstawiono w niej szereg tekstów dotyczących życia i twórczości Stanisława Vincenza pióra ukraińskich autorów, a także fragmenty jego utworów tłumaczone na język ukraiński.
Poniżej podajemy spis treści tego opracowania: Czytaj dalej

Przewodnik po zbiorach huculskich

Muzeum Etnograficzne im. Seweryna Udzieli w Krakowie posiada największe w Polsce, liczące około dwóch tysięcy eksponatów, zbiory huculskie. Są to m.in.: stroje, biżuteria, broń, ceramika, instrumenty muzyczne, a także figurki z sera oraz bogata kolekcja pisanek. Nie brak też charakterystycznego dla Huculszczyzny malarstwa na szkle i ikon. „Przewodnik po zbiorach huculskich MEK” wydany jako Rocznik Muzeum Etnograficznego w Krakowie, t. XV jest pierwszą próbą usystematyzowania i opisu tego zbioru. Istotną częścią publikacji stanowi tekst dr Urszuli Janickiej-Krzywdy wprowadzający czytelnika w świat tradycyjnej huculskiej kultury. Czytaj dalej

Nowa biografia Mieczysława Orłowicza

Nakładem Zarządu Głównego PTTK ukazała się obszerna, licząca blisko 500 stron biografia Mieczysława Orłowicza napisana przez Tomasza Kowalika, jednego z najlepszych znawców życia i działalności nestora polskiej turystyki. Książka zatytułowana jest Życie dla turystyki, krajoznawstwa i sportu. Mieczysław Orłowicz 1881-1959. To imponujące dzieło nie jest jednak klasyczną biografią, nie opisuje bowiem życia Orłowicza dzień po dniu, lecz pokazuje je po przez różne obszary jego zainteresowań i aktywności w dziedzinie szeroko pojmowanej turystyki, krajoznawstwa, ochrony przyrody, a także sportu. Po przez życie prywatne, działalność społeczną i zawodową wplecioną w zmienne, często jakże dramatyczne koleje losu.
Tomasz Kowalik, Życie dla turystyki, krajoznawstwa i sportu. Mieczysław Orłowicz 1881-1959, Zarząd Główny PTTK, Wydawnictwo PTTK „Kraj”, Warszawa 2009, str. 498. format B5.

Nowa książka o Huculszczyźnie

W połowie tego roku ukazała się książka zatytułowana „Huculszczyzna. Kultura i edukacja” wydana przez toruńskie Wydawnictwo Adam Marszałek a sfinansowana przez Instytutu Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego. Zawiera czternaście tekstów dotyczących szeroko rozumianej tematyki huculskiej, niestety w większości prezentujących bardzo mizerny poziom merytoryczny. Tak naprawdę na uwagę zasługuje jedynie artykuł, a właściwie bardziej esej Jana Choroszego zatytułowany „Podróż domowa Stanisława Vincenza" oraz tekst Tarasa Zayatsa pt. „Ukraiński mit huculszczyzny".
Huculszczyzna. Kultura i edukacja, pod redakcją Anny Haratyk, Wydawnictwo Adam Marszałek, 2009 rok, Stron: 218, Format: 145x200mm Czytaj dalej

Nowa książka Grzegorza Motyki

W Oficynie Wydawniczej „Rytm” ukazała się nowa książka Grzegorza Motyki zatytułowana: W kręgu „Łun w Bieszczadach”. Autor weryfikuje krok po kroku rzekomą autentyczność „faktów” opisanych w „Łunach w Bieszczadach”, próbuje rozwikłać zagadki śmierci generała Karola Świerczewskiego oraz redaktora Jana Gerharda. Omawia też działalność ukraińskiej partyzantki w Bieszczadach i dzieje zgrupowania NSZ Antoniego Żubryda. Pokazuje manipulacje propagandy PRL próbującej wykreować stereotypowy obraz „Ukraińca – rezuna i nacjonalisty”. Ten zbiór szkiców to kolejny, ważny krok w kierunku poznania najnowszej historii Bieszczadów i dramatycznych stosunków polsko-ukraińskich. Książka liczy 200 stron formatu A5, twarda oprawa. Czytaj dalej

Współcześni historycy Polscy o Rumunii

Nakładem toruńskiego Wydawnictwa Adam Marszałek ukazała się książka zatytułowana „Współcześni historycy Polscy o Rumunii”. Jest to praca zbiorowa pod redakcją prof. Tadeusza Dubickiego. Znajdziemy w niej szesnaście artykułów dotyczących różnych aspektów dziejów Rumunii od XVIII wieku po dzień dzisiejszy, ze szczególnym uwzględnieniem okresu międzywojennego.
A oto zawartość książki:
Alicja Sowińska-Krupka, Historiografia polska o Rumunii po II wojnie światowej;

Czytaj dalej

Stanisława Vincenza pamięć i narracja

Ukazała się książka Michała Kaczmarka pod tytułem Proza pamięci. Stanisława Vincenza pamięć i narracja (Toruń 2009, Wydawnictwo Adam Marszałek, str. 466).
Dzieło jest książkową wersją rozprawy doktorskiej autora. Składa się z dwóch zasadniczych części – pierwszej, która jest teoretycznym namysłem nad rolą pamięci w literaturze i próbą opisania relacji pomiędzy narracją a pamięcią, oraz drugiej, będącej próbą praktycznego zastosowania wyników owych rozważań do analizy funkcji pamięci w tetralogii Stanisława Vincenza Na wysokiej połoninie. Szczególnie ciekawy wydanie się rozdział 5 pracy zatytułowany Huculska pamięć ludowa. Zachęcamy do ambitnej lektury.

Pamięci Mieczysława Orłowicza w 50 rocznicę Jego śmierci (Płaj 37)

Marsz Hnitessa Klubu
(Śpiewać na nutę: „W dzień deszczowy i ponury”) 

Pod przewodem Orłowicza – Chadza w góry banda bycza.
Pyszny zespół wyrypiarzy – Chodzą młodzi, chodzą starzy.
Chodzą także piękne panie – Takie mają przykazanie:
Humor w górach rób! – Melancholię zgub!
Niech żyje Hnitessa Klub!

Czytaj dalej

Oronim Czarnohora w XVI-wiecznej kartografii (Płaj 37)

Andrzej Wielocha

(fragment)

Utarło się w dotychczasowej literaturze dotyczącej Czarnohory przyjmować, że nazwa ta w dokumentach kartograficznych pojawiła się po raz pierwszy dopiero na pochodzącej z połowy XVII w. mapie Ukrainy Guillaumea le Vasseur de Beauplana. Pogląd taki znajdujemy u Marka Olszańskiego i Leszka Rymarowicza, w książce Powroty w Czarnohorę (Marek Olszański i Leszek Rymarowicz, Powroty w Czarnohorę, Pruszków 1993, str. 104), gdzie autorzy piszą, że nazwa Czarnohory, w wersji Carna Hora pojawia się po raz pierwszy na mapie de Beauplana wydanej w 1650 r., i że dotyczy fragmentu terenu gdzieś u źródeł Prutu. Za nimi tezę tę powtarza Wojciech Krukar (Wojciech Krukar, Nazewnictwo terenowe Czarnohory, w: Czarnohora, przyroda, człowiek, red. Mateusz Troll, Kraków 2006). Twierdzi tak również autor umieszczonego w internecie obszernego artykułu zatytułowanego Чорна Гора чи Піп Іван? (www.karpaty.com.ua/?chapter=12&item=361) Czytaj dalej

Płaj 37


PŁAJ 37 (jesień 2008) 232+8

zawartość tomu:

Jurij Nesteruk, Dzieje wysokogórskich stacji biologicznych na Połoninie Pożyżewskiej,
Księga pamiątkowa Stacji botanicznej na Połoninie Pożyżewskiej. Lektura po latach,
Andrzej Wielocha, Oronim „Czarnohora” w XVI-wiecznej kartografii,
Tomasz Borucki, Trzy przyczynki do toponomastyki Czarnohory,
Jan Skłodowski, O kolejce leśnej Nadworna – Rafajłowa,
Grzegorz Rąkowski, Śladami Brunona Schulza w Drohobyczu,
Korespondencja Stanisława i Ireny Vincenzów z Hucułami,
Tomasz Kowalik, Kalendarium pienińskie Orłowicza,
Zbigniew Sikora, Główne źródło Sanu znajduje się pod Piniaszkowym, Czytaj dalej